Documentaire Thomas Buergenthal

De documentaire over het leven van Thomas Buergenthal, die de Holocaust overleefde en uiteindelijk Amerikaans rechter werd, is om meerdere belangrijke redenen zeer relevant in de huidige tijd. Het voornaamste doel is ons herinneren aan de moeilijke periode van de Holocaust, zodat de uitdagingen die men in die donkere tijd onderging niet in de vergetelheid raken. De documentaire volgt de reis van Thomas Buergenthal en toont zijn ongelooflijke kracht en veerkracht in het aangezicht van onvoorstelbare beproevingen.

Een uniek aspect van deze documentaire is de opname van intieme interviews met de familie van Thomas Buergenthal, waaronder zijn vrouw en twee zonen. Hun verhalen bieden een uniek en persoonlijk perspectief en belichten hoe de ervaringen van Thomas Buergenthal zijn naasten diepgaand hebben beïnvloed. Deze benadering vanuit het gezinsperspectief maakt het historische verhaal niet alleen menselijker, maar schept ook een diepe emotionele verbinding met de kijkers, waardoor de documentaire herkenbaar en emotioneel aangrijpend wordt.

Verder verdiept de documentaire zich in de professionele reis van Buergenthal, van zijn overleving in Auschwitz tot zijn carrière als Amerikaans rechter. Deze verkenning van zijn bijdragen aan het rechtsveld, met name op het gebied van internationale rechtspraak en mensenrechten, maakt het verhaal van Thomas Buergenthal tot een inspiratiebron en biedt inzichten in de mogelijkheden voor positieve verandering.

Daarnaast geeft de documentaire een gedetailleerd beeld van Buergenthals literaire werk, in het bijzonder zijn boek "A Lucky Child." Door dieper in te gaan op het schrijfproces van het boek en de impact ervan, biedt de documentaire een dieper inzicht in Thomas' persoonlijke reflecties op zijn ervaringen. Deze unieke vertelwijze stelt de kijker in staat om op een persoonlijker niveau contact te maken met hem, verdergaand dan de simpele historische feiten uit de leerboeken.

Het werken aan deze documentaire en het zien van de interviews met Thomas Buergenthal en zijn familie is werkelijk ontroerend geweest. Zijn inspirerende verhaal en de kracht die hij toont, hebben grote indruk op mij gemaakt. Het horen van zijn familie over hem praten, toonde mij hoeveel hij voor hen betekent. Het is niet slechts een verhaal uit de geschiedenis; het is persoonlijk en menselijk. Thomas Buergenthal laat ons zien wat het betekent om door te gaan, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. Zijn moed en vastberadenheid om te doen wat juist is, blijven je bij. Ik ben geïnspireerd door zijn kracht en veerkracht. Deze documentaire gaat niet alleen over het verleden, maar is ook een herinnering om door te gaan, zelfs als het moeilijk wordt.

Voor contact kunt u mij mailen op nathalie@medialuna.nl.

Wilt u een bijdrage leveren?

dan kan dit op het volgende rekeningnummer: Media Luna NL56 RABO0303416017.

Of via de GoFundMe pagina!

Wie is Thomas Buergenthal?

Thomas Buergenthal overleefde als kind het getto van Kielce, Auschwitz en de beruchte Dodenmars van Auschwitz naar Sachsenhausen in de barre winter van 1944.

Gedreven door zijn ervaringen in de kampen komt Thomas tot de conclusie dat hij zijn leven in dienst wil stellen van de mensheid.

In 1951 vertrekt hij naar Amerika en begint een nieuw leven als voorvechter van de internationale mensenrechten. Als rechter werkte hij over de hele wereld voor de VS en de VN, om uiteindelijk de hoogste eer te behalen: de benoeming tot rechter van het Internationale Gerechtshof in het Vredespaleis in Den Haag.

Waar kwam mijn fascinatie voor deze man vandaan?

We gaan terug naar 2010. Voor War Child, een van mijn vaste opdrachtgevers, had ik de ultieme plek gevonden voor het herhalende concert: Friends For War Child: Namelijk voor het Vredespaleis. Tijdens de voorbereidingen van dit concert hoorde ik het verhaal van Thomas Buergenthal, die 10 jaar lang rechter is geweest in het Vredespaleis. Hij had een boek geschreven: Een Gelukskind – over zijn periode als kind tijdens de Holocaust. Na het lezen van dit boek wist ik meteen dat ik over deze man een documentaire wilde maken.

Ik was vanaf het allereerste moment getriggerd; een man die als kind de vernietigingskampen heeft meegemaakt en dan later besluit om 10 jaar lang in Den Haag te wonen en zich daar in zetten voor vrede middels recht? Hoe kan je daar nog in geloven? Je hebt het allergrootste onrecht meegemaakt, het aller, aller-slechtste van mensen. En dan geloof jij dat jij mensen tot een rede kan brengen middels recht? Hé?

Hoe past dat jongetje van 10 jaar in de rechter die hij later werd?

Heb je weleens mensen aangekeken in die internationale rechtbank die jou deden denken, herinneren, aan al die slechte mensen toen?

Hoe heeft dat jongetje van 10 jaar plek in de rechter die hij later werd?

Hoe heeft hij ooit nog durven vertrouwen op het recht?

Er was namelijk nog geen grammetje recht in het ghetto van Kielce waar hij gezien heeft hoe 45 kinderen, geheel onschuldig, werden doodgeschoten. Tussen deze 45 kinderen zaten een jongen en meisje die voelden als een broertje en een zusje omdat hun ouders waren afgevoerd. Ouders die hun kinderen letterlijk in de armen duwden van Thomas zijn ouders met een wanhopige blik; alsjeblieft, zorg dat zij het overleven… ‘.

MIJN HEMEL.

En dan geloof jij in recht ?

Ik wil weten hoe Thomas deze reis van binnen alsmaar maakt; langs die gruwelijke geschiedenis waarin alle recht verdwenen was en er alleen maar onrecht was, hoe je dan uitkomt 10 jaar lang, in de rechtszaal van het internationaal gerechtshof in het Vredespaleis in Den Haag…