Barack Obama – De Man die zichzelf moest uitvinden

In 1792 begonnen zwarte slaven met de bouw van het Witte Huis. Ze dolven stenen in Virginia, sloegen ijzeren spijkers en haalden hout uit Georgetown. Ze waren van Afrikaanse afkomst. Ze heetten Tom, of Ben, of Daniel, of Peter. Achternamen hadden ze meestal niet. Meestal droegen ze die van de meester. Dat hun bouwwerk ooit een zwarte bewoner zou krijgen, was ondenkbaar. Twee eeuwen later, in januari 2009, betrad Barack Obama het Witte huis.

Twee jaar daarvoor bij de Democratische conventie in Boston: op donderdagavond 27 juli 2004, onder het stampende ritme van Curtis Mayfield beklimt Barack Obama, het podium. Hij draagt een zwart pak en een wit overhemd, met een geleende das. Hij is gevraagd om de belangrijkste openingsrede te houden op de Democratische conventie in Boston. “Laten we er niet omheen draaien“, zegt hij tegen de stampvolle zaal. “Het is een wonder dat ik hier sta“.

Vijftien minuten volgen, waarin hij in een meeslepende cadans vertelt over zijn zwarte Keniaanse vader en zijn witte moeder uit Kansas, over de dromen van zijn Afrikaanse grootvader en over zijn eigen dromen, over de politiek van het cynisme en de politiek van de hoop. “ Er is geen liberaal Amerika, geen conservatief Amerika. Er is geen zwart, geen wit, geen Latino en geen Aziatisch Amerika. Er is alleen de Verenigde Staten van Amerika “.

Het applaus dat op hem neerdaalt, komt in golven. Camera’s registreren juichende, stampende en huilende afgevaardigden. Obama verschijnt in alle belangrijke journaals, hoogtepunten uit zijn toespraak worden eindeloos herhaald. In de dagen die volgen, moet Obama interviews geven en beloven dat hij zich de volgende keer kandidaat zal stellen voor het presidentschap.

Op Logan Airport, van waar hij terugvliegt naar zijn woonplaats Chigago, schudt hij handen en deelt hij handtekeningen uit. In twee dagen tijd is hij een nationale figuur geworden. Maar bij de veiligheidscontrole wordt de lange donkere man met de vreemde naam als enige uit de rij gepikt om nog eens extra gefouilleerd te worden. Campagnemanager Jim Cauley is razend. "Maak je niet druk", zegt Obama, terwijl hij de vernederende visitatie ondergaat. "Ik ben het gewend. Dit gaat mijn leven lang al zo". Vier jaar later is hij de president van de Verenigde Staten. Barack Hussein Obama.

- Uit het artikel: De man. Die zichzelf moest uitvinden. – Robbert Ammerlaan.